درکم

این دلتنگی
زبان نفهم تر از آن است
که تنهایی مرا درک کند.


سعید شجاعی 

خام

حقیقت
همیشه برهنه بود،
و من ِ خوش خیال هم
خجالتی.

سعید شجاعی 

قلبی سرخ

چیزی در کوله پشتی ات جا مانده است
که نباید از دستم می رفت،
حالا من با چه رویی
به تنهایی خودم برگردم.


سعید شجاعی 

خراب

از وقتی رفته ای 

خراب شده ام، 

دیگر درست زندگی نمی کنم. 

سعید شجاعی 

نقاب

باید آبرو داری کنم
و  در نبودنت
تمام ِ بغض هایم را
لبخند بزنم.


سعید شجاعی 

شرط

دست هایم را بگیر
و مرا با خودت آشنا کن،
با خودم شرط بسته ام
عاشقت خواهم شد.


سعید شجاعی

زیستگاه

آغوشت را دوست دارم،

این اکو سیستم 

دلپذیر را. 

سعید شجاعی 

گمگشته

تمام ِ روز  
چون کودکی گم شده  
از غروب می ترسم،  
پیدایم کن
من از شب های تنهایی
وحشت دارم.


سعید شجاعی 

ملال انگیز

یک روز ِ خوب 

تویی،  

وقتی نیستی 

همه ی روزهایم 

ملال آور است.

سعید شجاعی 

دنیای من

در تنهایی من 

هفت میلیارد آدم سرگردانند 

و هنوز هیچ کس 

اسم مرا نمی داند.  

سعید شجاعی 

به بوسم ات

بی خیال ِ شعر،
ترجیح می دهم
خوب ببوسمت
تا خوب بنویسمت.


سعید شجاعی 

دلتنگی

دیگر پیراهنم
برای دلتنگی ات
تنگ است.


سعید شجاعی 

حال جمعه

جمعه های من هنوز
در گوشه ای می نشیند
و به زلف های تو
دست می کشد.


سعید شجاعی 

قانون غریبی

زمین قانون عجیبی دارد، 

هفت میلیارد آدم 

و فقط با یکی از آنها 

احساس تنهایی نمی کنی  

و خدا نکن که آن یک نفر 

تنهایت بگذارد، 

آن وقت حتی با خودت هم 

غریبه می شوی.  

سعید شجاعی 

شعار

شعرهایم بیش از حد شلوغ است،
من از کسی می گفتم
که هیچ وقت نبود.


سعید شجاعی 

گلایه

تو نبودی
و تمام ِ اتفاق های ماجراجونه ی زندگی ام
رخ داد،
دیگر نیا،

بعد از این
زندگی ِ یک نواختی دارم.



سعید شجاعی 

دم به دم

دل آویز ترین شکل زندگی
در حضور تو
خلاصه شده است.


سعید شجاعی

فردای دیروز

چه معجزه ی شومی،
من هر روز
در خاطره هایم زندگی می کنم.


سعید شجاعی 

فصل تو

پر از آسمان بست

پا بر زمین کشید

و تمام دلتنگی اش را 

مثل یک مرد

قدم زد 

پرنده ای که از فصل کوچ 

جامانده بود. 

سعید شجاعی 

داستانی

تمام ِ قصه ها 

ما را می شناسند،  

یکی بود 

یکی نبود. 

سعید شجاعی 

سعیدم

میم اش پیش کش،
اسم من بی صدای تو
غمگین است.


سعید شجاعی 

آشوب

شبانه 

در حسی سرکوب می شوم،   

که نبودن تو را 

هر روز سکوت می کند. 

سعید شجاعی  

 

شمارش

چه کهکشان ِ کم ستاره ای داریم،
این تعداد
حریف ِ بی خوابی من نمی شوند.


سعید شجاعی 

تکراری

هیچ اتفاقی از من نمی گذرد،  

همه ی حادثه ها هر روز 

در من تکرار می شوند. 

سعید شجاعی 

تاریخی

من سر به نیست شدم
تو سنگ سار،
ما یک تاریخ
تمام ِ احساسمان را
مجازات شدیم .



سعید شجاعی 

صدا

این روزها

تنهایی ام عبوس شده 

و لام تا کام 

با من حرف نمی زند، 

این روزها 

اسمم چه ساکت است.  

سعید شجاعی 

عمق تنهایی

حتی در حد حرف
بگو دوستم داری،
قول می دهم باور نکنم.


سعید شجاعی

بوسه بازی

همه ی کلمه ها را بالا و پایین کنم،
هیچ جمله ای
به اندازه ی بوسه های تو
اثر بخش نیست.


سعید شجاعی 

دروغکی

چه یکی باشد 

چه یکی نباشد،  

همیشه آن که نباید دروغ می گوید

و قصه به پایان می رسد. 

سعید شجاعی 

تمام

چند ضمیر جا بجا کن و بیا،
همه ی شعر هایم
بی تو،
فقط حس هایی زهر ماری هستند.


سعید شجاعی 

رگ خواب

در لا به لای لباس هایت
به دنبال ِ لالایی هایم می گردم،
بعد از تو
دیگر رگ ِ خواب هایم را
پیدا نکردم.


سعید شجاعی 

عاشقانه ای مبهم

چشم هایش

رنگ صلح را 

نمی شناخت 

و لب هایش 

جنگ ِ جهانی 

به راه می انداخت، 

تنها گیسوانش 

اسیر نواز بود. 

سعید شجاعی 

خوش خبری

با خبری خوش به خانه رفت

و تمام ِ خوشحالی اش را 

در تنهایی گریست. 

سعید شجاعی

تمام شب

نیستی که ببینی تا صبح
پهلو به پهلو
با جای خالی ات
بیدار می مانم.


سعید شجاعی

اسارت

سربازی که به جنگ رفت
اسیر ِ عکسی بود
که در لباس اش پنهان می کرد.


سعید شجاعی

آسمان

شب شال ِ سیاهت را

به سر می کند 

و همه ی ستاره هایم 

عطر تو می گیرند،   

مهتاب قصه هایش را 

به زلف های تو می بافد 

و خورشید با چشم های تو طلوع می کند، 

آسمان اینجا 

عجیب سنگ تو را به سینه می زند. 

سعید شجاعی