تماشا

به این سکوت بی هنگام مشکوکم، 

حتم دارم دوباره کلماتم 

در جایی دور 

محو تماشای تو ایستاده اند. 

سعید شجاعی 

کشف کشتار

چشم هایت دلتنگی می آورند
و تو کشتار جمعی ترین
کشف جهانی.


سعید شجاعی 

دربند

چه غم انگیز
از تو رها شده ام،
مثل کودکی در کنج خیابان.


سعید شجاعی 

پریشان

آشفتگی ام
ربطی به نبودن تو ندارد،
من با خودم
خصومت شخصی پیدا کرده ام.


سعید شجاعی 

صبوری

این روزها تمام ِ من،
به انتظار یک لبخند تو
غمگین است.


سعید شجاعی 

ضروری

دلم می خواهدت، 

مثل عجیب ترین اتفاقی 

که لازم است رخ دهد. 

سعید شجاعی 

برفی

ردپای رفتنت
روی برف جا مانده است
و من مثل آدم برفی
با لبخند تمام می شوم.


سعید شجاعی 

کارهای سخت

دوست داشتن تو 

کار ساده ای نیست، 

به هیچ وجه نمی شود 

دلتنگت نشد. 

سعید شجاعی 

جور

آبی، سبز، سرخ... 

تو هر چه بپوشی 

به من می آید. 

سعید شجاعی 

حجاب

ببخش خانم،
مردان این سرزمین
بی اجازه ایمان شان را
به زلف های تو گره زده اند.


سعید شجاعی 

شهود

نیاز به توضیح ندارد،  

نبودن تو 

در من مشهود است. 

سعید شجاعی 

بینا

بیچاره چشم هایم
که هیچ وقت
دیده نشده اند.


سعید شجاعی 

به اسمم

بی تو فقط 

اسمم را می توانم بنویسم،  

دیگر خبری از شعر نیست. 

سعید شجاعی 

بی جمعه

دیگر هیچ هفته ای
روز تعطیل ندارد،
من شبانه روز
با درد
تنهایی می کشم.


سعید شجاعی 

هامون

من هم نسل ِ هامونم،
سرگشته از تمام نقشه ها
در خاطره ها نفس می کشم.


سعید شجاعی 

غمزادگان

حوا جان
هر چیزی هم بچینی
دیگر این موجودات غمگین
آدم نخواهند شد.


سعید شجاعی 

سربار

گره زده ام چشمانم را
در پیچ و تاب گیسویت،
مرا از سرت باز نکن.


سعید شجاعی  

فاش

باید بی گذرنامه خودم را

به مرز تنت برسانم،
و در دنج ترین نقطه آغوشت
حرف های مهمی را فاش کنم.



سعید شجاعی

فصل آخر

شبیه قصه های بلند
خسته ام از بلاتکلیفی،
تنهایی مرا ورق بزن
 و به خودت برس.


سعید شجاعی 

زبان باران

چشم های تو
به لهجه سرزمین مادری ام
سخن می گوید،
من ِ گیله مرد
زبان باران را خوب می شناسم.


سعید شجاعی

روزهای جهانی

سالهاست که این تقویم های حسود
روز جهانی تو را
بدون من جشن می گیرند.


سعید شجاعی 

زیبایی

در امتداد دامنت  

زمین زیباتر می شود 

و من با عطر تو 

جوانه می زنم. 

سعید شجاعی 

قصه خصوصی

این روزها زمین
از حجم دلتنگی ام خسته است
و من با کفش هایی که دیگر سر به راه نیستند
روی دست هایم مانده ام
در جایی که هیچ شبی
به من ستاره قرض نمی دهد،

آهای آدم ها
چیزی برای دیدن وجود ندارد
این یک قصه ی خصوصی است.


سعید شجاعی

وحشیانه

 شب به شب
شبیخون می زند،
نبودنت به تنهایی من.


سعید شجاعی 

پناه

چه لذتی دارد
تکیه گاه کسی باشی
که پناه خستگی توست.


سعید شجاعی 

نفس بکش

تنهایی

هیچ قانونی ندارد،

فقط باید زنده ماند. 

سعید شجاعی  

دیدار

لذت بخش ترین حالت زندگی
با عطر تو
آغاز می شود.


سعید شجاعی 

خط خطی ها

دور خودم را خط کشیده ام
تا در بین هیاهوی آدم ها،  
دیگر گم نشوم.

سعید شجاعی

دلتنگیها

کسی که لبخند تو را
دیده است،
از تنهایی اش
جان سالم به در نمی برد.


سعید شجاعی 

تا همیشه

به من
بی خداحافظی سلام کن؛
این معاشرت های کوتاه
هیچ دردی را دوا نمی کند.

سعید شجاعی

حکایت

حکایت دل
کوتاه بود،
به اندازه ی اسم کوچکت.

سعید شجاعی 

شور

تو می روی 

و چشم هایم 

شور اش را در می آورند. 

سعید شجاعی 

نهایت

من تمام ادبیات جهانم، 

که با تو
به انتها می رسم.

سعید شجاعی 

انتحار دریایی

شاید ساحل هم
زیر گوش نهنگ ها
وعده بهشت می خواند.


سعید شجاعی 

ترس

من با ترس های کودکی ام بزرگ شدم،
اما نبودن تو هولناک تر از
تاریکی و تنهایی است.


سعید شجاعی 

جانگیر

یک بار در جنگ کشته شدم
و در صلح هزار بار بر دار آویخته،
عشق به این سرزمین
همچنان از من جان می گیرد.


سعید شجاعی 

هوا خوری

لب هایم 

در مسیر تنت قدم می زنند،  

و این خارق العاده ترین 

شکل درمان دلتنگیست.  

سعید شجاعی 

قدیمی

به خوشبختی کسی حسادت می کنم
که تو را،
به اسم کوچکت صدا می کند.


سعید شجاعی 

آزادی

جمعه
روز من است،
هر طور که بخواهم
می توانم به تو فکر کنم.


سعید شجاعی 

قدمت

چند هزار شب
از دلتنگی ام می گذرد،
و من در نبود تو
هنوز با خودم کنار نیامده ام.

سعید شجاعی 

لب خند

امشب که بین بغض هایم

سرگردانم،

مرا به لبخندت دعوت کن. 

سعید شجاعی 

بی چتر

یک دل سیر
دلتنگی مرا قدم بزن،
حال و هوایم بارانیست.

سعید شجاعی 

گم کرده

بیچاره من
که در خودم،
به دنبال تو می گردم.


سعید شجاعی 

گیسو سیاه

موهایت
سیاه ترین شعر من است،
کوتاه تر از شبهای تنهایی.


سعید شجاعی 

شاعرم

لعنت به شعر 

که بی تو 

شکل نمی گیرد. 

سعید شجاعی 

غریبانه

غریبه نیستم،
من تو را به اندازه یک خاطره
و هزار رویا می شناسم.


سعید شجاعی 

غمبار

این شهر لعنتی را سیل برد،
تو زیر چتر چه کسی
پنهان شدی؟

سعید شجاعی 

اسارت

در چنگ چشمانت
مثل یک اسیر جنگی ام،
که هر روز به اعتراف
فکر می کند.


سعید شجاعی

خدایان جمعه

به دست های تو پناه می برم،
خدایان روز جمعه
بی رحم اند.


سعید شجاعی