عبور

پشت پلک هایت پرسه می زنم
و مانند سایه ای
که روی دیوار مانده است،

گیر کرده ام جایی 

که راهی به آن ندارم،
و تو هر روز
هر روز
هر روز
می شکنی خط نگاه مرا عبور
و عبور می کنی از نم گسترده ی چشمانم. 

سعید شجاعی 

هفت، ده، نودوسه 

بیاموزم

مرا یاد بگیر 

که تو را حفظ کرده ام 

و از یاد نمی برم. 

سعید شجاعی 

پنچ، ده ، نودوسه  

حرف مردانه

به آن مردک بگویید برود
و مثل یک مرد با رویای خویش خوشبخت شود،
به آن مردک بگویید
که دارد به جای من
کنار او زندگی می کند.

سعید شجاعی
یک، ده، نودوسه

فیزیک دلتنگی

این شعریک بهانه جویی نیست،
به اثبات رسیده است
و در چندمین قانون نیوتن
به صراحت نوشته شده
که دوری ات نسبتی مستقیم
با دلتنگی ام دارد.

سعید شجاعی

بیست و هشت، نه، نودوسه 

دو وجب

خوشبختی
چند وجب بیشتر نیست
و از آغوشم آغاز می شود
هنگامی که تو را در بر می گیرم.

سعید شجاعی

بیست و پنج، نه ، نودوسه 

وطن

غربت نشین ِ قصه های دور 

این تن وطن توست،

به من باز گرد.

سعید شجاعی

نوزده، نه، نودوسه 

تغییر

امروز پاییز است،

تعجب نمی کنم که فردا

با خنده ات بهار شود.

سعید شجاعی 

سیزده، نه ، نودوسه 

هویدا

به  چشم هایت  خیره مانده ام، 

انگار خسته که می شوی 

قسمت تازه ای از زیبایی ات 

آشکار می شود. 

سعید شجاعی 

یازده، نه، نودوسه