خبر های سوخته

مهم ترین خبر دنیا
بحران ِ نبودن تو در این خانه بود
که در سکوت رسانه ها
فقط مرا
به چالش کشید.


سعید شجاعی

شب شعر

دوست دارم تا صبح
شاعری کنم
و بی خیال ِ تمام ِ کلمه ها
عاشقانه ببوسمت.


سعید شجاعی 

بهار سبز

 پشت ِ بهار چشمانش
گندم زاری بود
که در باد می رقصید،
و من چون کشاورزی پیر
تمام خطوط زمین را
نوازش می کنم.


سعید شجاعی 

باران است

دعا می کنم

که خدا وجود داشته باشد، 

 حیف است 

که به خاطر این  باران زیبا،
کسی نباشد که از او تشکر کنم.

سعید شجاعی 

انتقام

لطفن بیشتر از تمام دنیا
دوست ام  بدار،
می خواهم از دنیایی انتقام بگیرم
که مرا بی تو تنها می گذاشت.


سعید شجاعی

آشکار

جمعه ها غروب
به بهانه ی تو،
دلتنگی از زندگی ام
بیرون می زند.


سعید شجاعی 

فصل فراموشی

همچون شومینه ای

فراموش شده 

در ظهر تابستان، 

دلسرد وُ ساکتم. 

سعید شجاعی 

هیمالیای بیمار

آسوده باش فرهاد،
در انتهای این قصه
پسران کوه
به خواب ِ شیرین می رسند.


سعید شجاعی 

تقلا

به اندازه ی یک نامه ی بلند
پُرم از حرف های اضافه،
چیزی عاشقانه تر از دوستت دارم بگو
و خلاصم کن.


سعید شجاعی 

گریزگاه

از خانه به خیابان
و از خیابان به خانه می گریزم،
تنهایی
همه جا در کمین است.


سعید شجاعی 

خورشید خسته

تمام هفته به انتظار کسی هستم

که تنهایی را 

از جمعه هایم بگیرد، 

و این غروب خسته
سرانجام
به شبی عاشقانه ختم شود.

سعید شجاعی 

دست ها

دست هایت را می گیرم  

و دعا می کنم،  

دست هایت را می گیرم

و خدا می داند که دیگر 

هیچ چیز مهم نیست. 

سعید شجاعی 

وفایت

کسی بی وفا نبود،  

این ما بودیم 

که بی دلیل دل بستیم. 

سعید شجاعی 

ماندنی

قرار بود دنیا جای خوبی باشد،
تو اهل ماندن نبودی
و همه چیز بهم ریخت.


سعید شجاعی 

آفریقا

اینجا  
همیشه قحطی تو است
و من در آفریقای تنهایی
به شدت بحرانی ام.


سعید شجاعی 

معمولیست

عصرها 

از کار که بر می گردم،  

آنقدر پرسه می زنم 

تا تمام ِ تنهایی ام 

در خانه بخوابد، 

وقتی در انتهای شب 

کلید می اندازم،  

سکوت خانه ام 

دیگر غم انگیز نیست. 

سعید شجاعی 

نغمه های دور

مرا چون نغمه ای
فراموش شده،
به یاد آر.


سعید شجاعی 

غافلگیر

روی تن ات 

از بی راهه می روم 

و خدا را 

غافلگیر می کنم، 

همیشه می دانستم 

که بهشت 

زیر پیراهنت پنهان است.   

سعید شجاعی

جمعه های خیس

من جمعه ای می شناسم،  

که به غروب نرسیده 

بغضش می ترکد، 

تقویم من 

پـُر از جمعه های خیس است.

سعید شجاعی 

دست های خالی

متاسفم بانو،
اوضاع مالی ام
آنقدر خوب نبود
که بتوانم دوستت داشته باشم.


سعید شجاعی 

عاشقانه های منتظر

چه کسی می فهمد 

سکوت ِ هزار واژه را،   

که هر روز بدون تو 

غمگین تر می شوند. 

سعید شجاعی 

دکتری

وقتی با یک بوسه می شود
خوب ِ خوب شد،
دیگر این همه دوا وُ دکتر لازم نیست.



سعید شجاعی

نا پیدا

برای تو نه
دلم برای خودم
تنگ شده است،
وقتی نیستی
من هم به شکل مرموزی
ناپدید می شوم.


سعید شجاعی

آفتابی

آب که از سر ما گذشت،
با هر هوایی که می توانی
به دیدنم بیا.


سعید شجاعی

کنارت

اخبار دروغ می گفت،  

نه خبری از جنگ وُ انفجار بود 

و نه بحران های گوناگون، 

دنیا کنار تو 

بی نهایت آرام بود. 

سعید شجاعی 

یکی هست

یک نفر هست
که دوستم دارد،
شاید خودش هم نداند،
ولی من
مطمئنم که یک نفر هست.


سعید شجاعی 

گرم

هنوز گرم است، 

انگار پیش از رفتن 

روی همین شعر 

دراز کشیده بودی. 

سعید شجاعی 

تظاهر

بیچاره شاعر
تمام ِ عاشقانه هایش
بوی تنهایی می داد.


سعید شجاعی

بغض یک لبخند

آنقدر دلم برایت تنگ شده است
که با دیدنت نمی دانم
باید بخندم یا گریه کنم.


سعید شجاعی