شکنجه گر

چه شکنجه گری شده ام، 

من انتقام نبودنت را 

بی رحمانه 

از خودم می گیرم. 

سعید شجاعی 

چار،هفت،نودوشش

احاطه

مرا احاطه کن،
مهم نیست که چقدر دور
و در کجای قصه ایستاده ایم،
مرا احاطه کن
همچون مه غلیظی
که تن خسته ی جنگل را در آغوش می گیرد،
شاید این بغض، باران شد. 

سعید شجاعی
یک،هفت،نودوشش

فاجعه

جمعه بیاید
پاییز بیاید
باران بیاید 
و تو نباشی،
چه فاجعه ی غم انگیزی.

سعید شجاعی
سی و یک،شش،نودوشش

شگون

تنهایی
بد یمن نیست،
بی تو بودن است
که شگون ندارد.

سعید شجاعی
هجده،شش،نودوشش

بافته

پشت سرت

حرف های زیادی است،

تمام عاشقانه هایم را

به گیسوانت بافته ام.

سعید شجاعی

پانزده،شش،نودوشش

نیاز

بی عشق 

چقدر آدم تنهاست؛ 

ورنه، 

ازدحام روزمره ما 

فقط از روی نیاز است.

سعید شجاعی 

سیزده،شش،نودوشش

تفاهم

درمان نمی خواهم
من از کسی برای زخم های گذشته ام
درمان نخواهم خواست،
من تو را برای روزهایی که می آیند،
برای آینده ام می خواهم.

سعید شجاعی
نه،شش،نودوشش