سکوت می کنم
به احترام شعر های کالی که هرگز نرسیدند
سکوت می کنم
به احترام لحظه هایی که با من گذشتند
سکوت می کنم
به احترام دفتری که هرگز به خطم معترض نشد
سکوت می کنم
به احترام خوابی که آسوده به چشمم نیامد
سکوت می کنم
به احترام رویایی که گم کردم.
به احترام ریاضیات
که هرگز نفهمیدم معادله ای بی جواب بودم.
به احترام تمام دردهایم
که روی درد های بشریت می گذارم.
باید این بار
مدتی بیشتر از صد سال سکوت کنم
به احترام نقطه چین هایی که هرگز با اسم من کامل نمی شدند.
سعید شجاعی
No comments:
Post a Comment